Tefecilik yapma suçu TCK’nın İkinci Kitap, Üçüncü Kısım, Ekonomi, Sanayi ve Ticarete İlişkin Suçlar başlıklı Dokuzuncu Bölümünde madde 241’de düzenlenmiştir. Kelime anlamı itibariyle tefecilik tefeci işi, faizcilik, murabahacılık demektir. Türk Ceza Kanunu tefeciliği, kazanç elde etme amacı güderek başkasına ödünç para vermek olarak tanımlamıştır. İlgili hüküm uyarınca faiz veya başka bir namla da olsa kazanç elde etme amacıyla başkasına ödünç para verilmesi davranışı cezalandırma gerektirir. Fakat bu madde ile herhangi bir sebepten ihtiyaç duyduğu parayı tefeciden alan kimse hakkında cezalandırmaya gidilmeyecektir.
Tefeci bu tefecilik faaliyetini doğrudan ödünç para verme, senet kırdırma veya pos cihazından para çekme suretiyle işleyebilir. Bu düzenleme ile tefeciliğin meslek haline gelmiş olup olmadığı incelenmeksizin kişinin bir kez yaptığı tefecilik faaliyetinin cezalandırılabilmesi olanaklı hale getirilmiştir.